maandag 30 januari 2012

Crisis of vals sentiment van ondernemers?

We kunnen er niet omheen, Nederland is in crisis. Maar wat zegt dat nu eigenlijk. In mijn huidige praktijk spreek ik twee soorten ondernemers:

Ondernemers die vanwege de crisis pas op de plaats maken met de organisatieontwikkeling. Eerst maar eens zien te overleven is hun strategie. De organisatie gaat op slot voor vernieuwing en blijft doen wat ze al jaren deed, los van of dat eigenlijk wel juist is. De bereidheid om de organisatie onder de loupe te nemen is er niet. De gedachten naar de toekomst zijn somber, aan sommige ondernemers is het ook gewoon te zien. De ondernemer ziet de crisis als zware bedreiging en zoekt niet in de eigen organisatie naar oplossingen.    
Gelukkig zijn er ook andere geluiden. Ondernemers die de crisis als uitdaging zien om inventiever en vaak ook efficiënter te gaan werken zijn er ook. De ondernemer maakt hiervoor in beginsel vaak wat extra kosten, maar ziet al snel dat die door verbeterde bedrijfsvoering worden terugverdiend. Zij zetten de schouders eronder. Ze zijn bereid om, meer dan voorheen, naar hun klanten te luisteren.  Ze blijven investeren maar doen dat veel meer vanuit hun strategie dan voorheen.  Ze verbeteren hun processen en zoeken strategische samenwerking met anderen.
Doen ze nu echt andere dingen dan voorheen? Nee, ze doen dezelfde dingen anders.


Zie hier, twee totaal uiteenlopende strategieën, allebei ingegeven door één en dezelfde crisis. Waarom komt de ene ondernemer dan tot de keuze voor het “hangslot” terwijl de ander juist “de munten” wil zien? Ik neem aan dat er geen ondernemer bestaat die zijn bedrijfsvoering niet efficiënter en voordeliger wil inrichten. Elke ondernemer wil toch tegen lagere kosten werken en proberen door efficiency zijn concurrent voor te blijven? Elke ondernemer wil toch dat zijn medewerkers en klanten tevreden zijn en gebonden worden aan de organisatie? Wat houdt de eerste categorie ondernemers dan tegen om hier werk van te maken?
Ik heb hiervoor drie redenen:

1)      De aard van het beestje…….
De ene ondernemer houdt van vernieuwing en verandering. De ander van “het oude”. In elk geval zet de huidige crisis beide typen ondernemers aan het denken, maar wel op een andere manier.
De nostalgische ondernemer koestert jarenoude denkbeelden en uitgangspunten en blijft daarin geloven. Om afscheid te nemen van deze historie en vervolgens te kijken naar nieuwe kansen en mogelijkheden gaat deze ondernemer aan het hart. Hij houdt vast aan het bekende en het onbekende is eng en donker. Dat de wereld om hem heen doorgaat ziet hij uiteraard wel, maar de stap om in deze draaimolen te stappen is voor hem eenvoudigweg te groot. Zeker als hij zelf ook anders moeten gaan werken.


2)      Ze zeggen…….
Sommige ondernemers gooien de luiken dicht vanuit de wetenschap “het is crisis”. Alleen al het feit dat er gesproken wordt over crisis maakt bij deze ondernemer dat hij behoudend wordt. Negatief sentiment krijgt de ruimte. Wanneer er maar voldoende ondernemers zo denken wordt het vanzelf een soort selffulfilling prophecy. Dit type ondernemer is gevoelig voor de  signalen in media. Hij is ervan overtuigd dat behoudendheid en zuinigheid hem van de ondergang zal redden.  Deze ondernemer vergeet dat hij daarmee kansen voor de toekomst laat liggen. Actievere ondernemers, die hun eigen waarheid hebben, lopen hem voorbij en ontwikkelen zich wel. Mijn verwachting is dan ook dat het valse sentiment de wakkere concurrenten steeds sterker zal maken.       

3)      Struggle for life……
Het is niet elke ondernemer gegeven om helder te kijken naar de langere termijn. Bij veel ondernemers in het midden- en kleinbedrijf blijkt dat hun lange termijn doelstellingen ontbreken. De vraag waar hij over vijf tot tien jaar wil staan is nauwelijks gesteld. Dit type ondernemer is gewend om bij de waan van alledag te werken. Wat er aan het einde van het jaar onder de streep overblijft is de uitkomst van een rekensom. Veel minder is het de resultante van strategische doelen die onderbouwd met activiteiten gepland zijn doorgevoerd. De ondernemer werkt hard en is bereid te investeren in zaken die direct iets opleveren. Lange termijn visies opstellen passen daar niet bij. Dit type ondernemer vergeet helaas dat er ook een dag na morgen komt. Dat het stellen van realistische doelen nu, direct tot betere resultaten kan leiden en zeker op de langere termijn de organisatie vooruit helpt.

Als we deze drie redenen overzien, dan wordt duidelijk dat de ondernemer zelf steeds de keuzen maakt om wel of niet actief te worden in tijden van crisis. Wie het weet mag het zeggen, is het de crisis die ondernemers belemmert in haar voortgang? Of is het de ondernemer zelf? In het volgende blog zal ik ingaan op de do’s and don’ts in tijde van crisis.
Ons motto is “Een spiegel is er niet om af te dekken, maar om in te kijken.” Wanneer u daar hulp bij nodig heeft, zijn wij er voor u!

Uw strategisch partner
Marco Schoofs
Marco Schoofs, uw strategisch partner bij De werkende strategie, helpt maatschappelijke organisaties en MKB-bedrijven bij het ontwikkelen van maatschappelijk ondernemerschap en meer klantgerichtheid. De focus ligt op Maatschappij, Organisatie en Mens. Vanuit een brede invalshoek zorgt hij ervoor dat uw strategie werkt. Hands-on en passend bij uw situatie.
De werkende strategie / Kruispad 8, 6561CH Groesbeek / 06-23711570 / www.werkendestrategie.nl
   

2 opmerkingen:

Harry Vlaar zei

Beste Marco,

Leuk te lezen dat je ook aan het bloggen bent geslagen! Ik vind je artikel erg herkenbaar. Ik zie in de categorie ze zeggen... nog de ondernemer die de crisis gebruikt als excuus. Mijn resultaten zijn slecht, maar dat komt door de crisis. (en niet kijkt naar de eigen bijdrage aan de slechte resultaten).
Veel succes met je onderneming!

Harry

...partner in strategie zei

Beste Harry,

Dank voor je reactie. Inderdaad hoor je die geluiden ook wel. In elk geval is dat type ondernemer "indekkend" van aard; "aan mij ligt het niet, de oorzaak van mindere resultaten liggen buiten de organisatie".

Marco